Bel ons op: 
Blogbruid Marlous – Blog 11: Het vrijgezellenfeest
Vrijgezellenfeest deel 1
Eens per 8 weken komen we met een groepje vriendinnen bij elkaar om met elkaar te koken. Afgelopen vrijdag was het weer zover en het thema was Indonesië.
Ik mocht dit keer samen met Chantal het duo ’amuse’ en ‘lekkers bij de koffie’ verzorgen. De week ervoor hadden we al samen gerechtjes uitgezocht en de hele week was ik er al lekker mee bezig. Beetje inkopen doen, dingetjes uitproberen, leuke amuseglaasjes scoren en een proefsessie doen voor mijn ouders en Ralph.
Die vrijdagmiddag app ik Chantal om 17.30 uur dat ik er klaar voor ben en dat ze kan komen als ze wil. Ze appt dat ze nog even bij haar zoontje moet blijven, maar dat het niet lang meer duurt. We hebben nog 1,5 uur voordat we verwacht worden maar ik besluit wel alvast te beginnen met wat voorbereidingen, anders komen we in de knel.
Het duurt maar en het duurt maar en eigenlijk ben ik al klaar met koken totdat ik ineens een hoop gebonk op de voordeur hoor… ‘nou Chantal, dat mag best wat zachter’ denk ik nog. Ralph begint te lachen en als ik ook naar buiten kijk snap ik waarom… er staat een mega grote Hummer voor de deur met allemaal springende vrouwen eromheen! Haha! Niets Indonesische avond!
Ik open de deur en kan niets uitbrengen…. Wat super cool dit! Ik trek snel een paar hakken aan, krijg een sluier op en gierend van de lach duiken we de Hummer in. Met een glaasje champagne en wat lekkere meezingers vertrekken we naar Amsterdam om een heerlijke avond te beleven. We hebben gegeten, gedronken, gezongen, gelachen en vooral voor heel veel entertainment gezorgd. Het was super gezellig met elkaar en ik vond het echt een eer dat dit allemaal speciaal voor mij was georganiseerd 🙂
Na een paar uur kwam de Hummer ons weer halen. Ook op de terugweg hebben we er een feestje van gemaakt, met polonaise, karaoke en mislukte speeches om daarna nog in Lisse in de kroeg te belanden.
Of dit het beste idee van de avond was weet ik niet, want de volgende dag was ik een dood vogeltje. Of beter gezegd een ‘dooie duif’. Maar wel met een avond voor in de boeken 😉
