Bel ons op: 
Blogbruid Marlous – Blog 10: Uitnodigingen huwelijk
Aangezien de bruiloft nu toch serieus dichtbij komt, is het tijd om de kaarten te versturen. Op internet hebben we zelf 2 kaarten gemaakt; 1 voor de dag- en 1 voor de avondgasten. De enige eis die ik vooraf had, was dat de uitnodiging duidelijk moet zijn. Ralph had niet echt voorkeur, zolang het maar mooi zou zijn. Heerlijk, zo’n makkelijke man 😉
In de avonden heb ik lekker een beetje zitten knutselen op de laptop en verschillende kaarten gemaakt. Langwerpig, liggend, staand, enkel… Elke keer sta ik er weer van te kijken dat je bij elke keus die je kunt maken minimaal20 opties hebt! Haha! Uiteindelijk viel de keus op een dubbele, niet al te grote, liggende kaart. De parelmoerkleurige kaart kreeg gouden letters met aan de binnenzijde een korte tekst over ‘met elkaar de liefde vieren’ en ‘er een fantastische dag van maken’.
Bij de dag-gasten-kaart hebben we aan de voorzijde wat pictogrammen toegevoegd als tijdlijn en bij de avondgasten alleen de tekst ‘our wedding’ op de voorzijde. Ja, we waren er gelukkig mee!
Toen kwam het moment van versturen. Zelf ben ik helemaal weg van wax-stempels. Net zoals vroeger. Met een zegelring als stempel. Alleen doe ik dat tegenwoordig met een hema-stempel met een hartje erin ;).
Einde koningsdag, rond een uur of 11 ’s avonds, kreeg ik ineens in mijn bol dat ik de kaarten wilde afmaken zodat we ze de volgende dagen konden rondbrengen. Dus gewapend met een aansteker, een wax-kaars en een stempel ging ik aan de slag. Er zat al snel een soort ritme en routine in en rij na rij werd gestempeld. Voor ik het wist waren de meeste kaarten al gedaan! Ook hier was ik helemaal gelukkig mee, ik word zo blij van wax-stempels!
De volgende ochtend werden de laatste kaarten gestempeld en dat weekend konden alle kaarten dus echt de deur uit. Een deel ging op de post, met als gevolg dat sommige stempels helaas uitgesmeerd werden over de kaart door de warme sorteermachines, daar had ik vooraf even niet over nagedacht. Oeps!
Bij de gasten die in de buurt wonen deden de kaart gewoon door de bus, waardoor we direct een reden hadden om her en der een terrasje tussendoor te pakken, want hé, dit was hard werken.
Maar goed. De stempel was dan misschien op sommige kaarten uitgesmeerd, verder liep alles gesmeerd. Net als onze keeltjes, haha!
