BLOGBRUID MARLOUS – BLOG 7: Getuigen
Voor een bruiloft heb je minimaal 2 getuigen nodig en ik was er al vrij snel over uit. Ralph trouwens ook, die wilde graag 2 goede vrienden vragen en ik wilde heel graag mijn ouders als mijn getuigen vragen! In de afgelopen jaren hebben ze voldoende momenten gehad dat ze zich zorgen hebben gemaakt om mijn keuzes en nu ze mij eindelijk zo happy zien vond ik dit een hele mooie manier om het met hun te kunnen delen.
Net als iedereen tegenwoordig wilde ik de getuigen niet op een ‘normale’ manier vragen maar wel met iets leuks erbij. Na enig speurwerk op internet hadden we hele leuke manchetknopen gevonden die we konden laten graveren. Daar kon ik er mooi 3 paar van bestellen. Ook vonden we een mooie gouden slavenarmband!
Na enige weken wachten kwam alles binnen. Ik was helemaal gelukkig! De manchetknopen waren perfect met op de ene knoop ‘best man’ en op de andere ’14.07.18’. De armband heb ik bij de juwelier laten graveren met ‘wil je mijn getuige zijn?’.
Toen kwamen de ‘vraag-momentjes’. Ralph zijn vrienden reageerden beiden super enthousiast! Wat leuk zeg… Je gaat er stiekem wel vanuit, maar het is toch wel even speciaal!
Om mijn ouders te kunnen vragen spraken we af om met elkaar te eten. Met een fles bubbels onder mijn arm en een klein beetje spanning gingen we naar hun toe. Mensen die mij goed kennen weten dat ik een enorme emo-kip ben, dus voor de zekerheid had ik waterproof-mascara op ;). Toen we binnen kwamen hebben we direct de fles bubbels opengetrokken. Hier zochten ze nog niets achter, want Ralph en ik proberen álles wat we kunnen vieren, te vieren met bubbels.
Toen ik daarna 2 kleine cadeautjes voor kun neerlegde waren ze voornamelijk verbaasd. Er was tenslotte toch niets bijzonders aan de hand? Toen ze allebei de pakjes open hadden gemaakt, werden eerst de brillen opgezet want… stond er nu iets in?… Haha! Hun gezichten waren goud waard toen ze eenmaal de tekst hadden gelezen en het allemaal tot hun was doorgedrongen. Uiteraard zat ik mijn tranen allang weg te vegen toen mijn vader mij zowat fijn kneep van geluk en mijn moeder maar bleef herhalen dat ze dit nooit aan had zien komen.
De eerste fles bubbels ging leeg en de tweede ging al snel open. Want deze avond vieren? Echt wel!